وقتی از درایوهای “C” یا “D” در رایانه صحبت می‌کنیم، در واقع درباره “پارتیشن” حرف می‌زنیم؛ این بخش‌ها درحقیقت حافظه فیزیکی رایانه را تشکیل می‌دهند و هر هارد حداقل یک پارتیشن دارد که شما می‌توانید این پارتیشن را تغییر داده و پارتیشن‌های جدیدی ایجاد کنید.

برای پارتیشن بندی می توانید تمامی درایو ها به جز درایو ویندوز را تغییر دهید.بهتر است برای پارتیشن بندی در زمان نصب ویندوز این کار را انجام دهید.در خاطر داشته باشید که حتما اطلاعات حساس خود را در درایو دیگری کپی کنید و یا از یک هارد اکسترنال (حافظه جنبی) استفاده کنید و پس از پارتیشن بندی جدید، آن‌ها را به هارد برگردانید، چرا که ممکن است در طی مراحل اطلاعات درایوی که در حال تقسیم بندی آن هستید از بین برود و همچنین باید مطمئن شوید که فضای کافی برای ایجاد یک پارتیشن جدید روی هارد دارید.

برای پارتیشن بندی جدید، ویندوز هفت و هشت ابزارهای مناسبی برای این کار در اختیار شما قرار داده‌اند. در ویندوز هفت روی “Start” کلیک کنید و یا در ویندوز هشت به قسمت “Search” بروید. در هر دو صورت، “partitions” را تایپ کنید و سپس گزینه “Create and format hard disk partitions” را انتخاب کنید.

برنامه “Disk Management” باز می‌شود. برای تغییر پارتیشن موجود و کم کردن سایز آن، روی آن کلیک راست کنید و گزینه “Shrink Volume” را انتخاب کنید.

پس از کلیک بر روی گزینه Shrink Volume پنجره ای جدید باز میشود که کاربر میتواند مقدار حافظه درایو جدید را مشخص کند. دقت نمایید که اعداد موجود در این صفحه بر حسب مگابایت نوشته شده اند(هر گیگابایت 1024 مگابایت است). برای مثال اگر قصد دارید مقدار 10 گیگابایت از حافظه خود را جدا کنید و آن را به یک پارتیشن جدید تبدیل نمایید باید عدد 10240 را در قسمت حجم پارتیشن وارد نمایید. پس از تعیین مقدار حافظه سیستم برای ایجاد حافظه جدید حاضر میباشد.

پس از وارد کردن مقدار دلخواه حافظه برای پارتیشن بر روی گزینه Shrink کلیک کنید. سیستم به سرعت یک پارتیشن طبق بندی نشده را ایجاد میکند. ولی باید توجه داشته باشید که هنوز مکانی برای این پارتیشن مشخص نشده است و قابل استفاده نمیباشد. برای ایجاد یک پارتیشن سالم حافظه مورد نظر باید فرمت (Format) شود. بر روی پارتشین جدید راست کلیک کنید و گزینه New Simple Volume را انتخاب کنید. سپس پنجره ای جدید باز میشود که در آن میتوان نام پارتیشن جدید را با یکی از حروف انگلیسی مشخص کرد و حافظه را نیز فرمت کرد. پس از تعیین نامی برای پارتیشن بر روی کلید Next کلیک کنید. در اینجا سیستم دوباره از کاربر مقدار حجم حافظه را سوال میکند. اگر قصد دارید همان مقدار حافظه قبلی را ایجاد کنید عدد ظاهر شده را تغییر ندهید و گزینه Next را بزنید.

در قسمت بعدی شما میتوانید نام پیش فرض پارتیشن خود را تغییر دهید. اگر این نام را تغییر ندهید نام پارتیشن همان حرف انگلیسی خواهد بود که در قبل انتخاب کرده اید. اگر این اول پارتیشن ایجاد شده توسط شما باشد نام پیش فرض آن E است و البته میتوانید نام های در اختیار دیگر را نیز برای آن انتخاب کنید. هم چنین باید نوع درایو مورد نظر را مشخص کنید. دو گزینه در این قسمت وجود دارد که گزینه اول ایجاد درایو بدون فرمت است و گزینه دوم به همراه فرمت میباشد.

Volume label نیز نام دوم اختیاری برای یک پارتیشن است که میتوانید نام دلخواه خود را در جعبه مربوطه وارد کنید. اگر گزینه فرمت را انتخاب کرده باشید درایو را از نوع NTFS مشخص کنید و در پایان بر روی Next کلیک کنید. هم اکنون پارتیشن جدید شما ایجاد شده است و میتوانید فایل های مورد نظر خود را به داخل آن منتقل کنید.

شما میتوانید این کار را دوباره برای ایجاد یک پارتیشن جدید دیگر انجام دهید. ایجاد یک پارتیشن جدید میتواند مزیت های زیادی را علاوه بر مدیریت صحیح فایل ها برای کاربر ایجاد کند. اگر شما نیاز به یک سیستم عامل دیگر در کنار ویندوز خود دارید میتوانید آن را در یک پارتیشن جدید نصب کنید و از بوت دو گانه بر روی کامپیوتر خود استفاده کنید.

ادغام پارتیشن ها

گاهی اوقات کاربر پارتیشن جدیدی را ایجاد میکند ولی پس از مدتی منصرف میشود و قصد دارد حافظه ایجاد کرده را به محل قبلی خود بازگرداند مثلا پارتیشنی را حذف کند و حافظه آن را به درایو C منتقل کند. برای این کار دوباره وارد کنسول Disk Management  میشویم و پارتیشنی را که قصد حذفش را داریم انتخاب میکنیم. سپس بر روی آن راست کلیک کرده و از پنجره باز شده بر روی گزینه  Delete Volume کلیک میکنیم. با این کار تمام اطلاعات موجود در پارتیشن از بین میرود و تبدیل به حافظه خالی در سیستم میشود.

مشاهده میکنید که پارتیشن تبدیل به حافظه آزاد شده است. حالا بر روی حافظه آزاد ایجاد شده راست کلیک میکنیم و از منو باز شده گزینه Delete Partition را انتخاب میکنیم. با این کار حافظه آزاد تبدیل به حافظه ای میشود که در حال حاضر در هیج کجا جای ندارد و آماده است تا با درایو دیگری ادغام شود.

برای ادغام حافظه بر روی درایو دلخواه خود که در اینجا برای ما درایو C میباشد راست کلیک کرده و  Extend Volume را بزنید. سپس پنجره ای برای گسترش حجم درایو باز میشود که تنظیماتی مشابه با پنجره ایجاد پارتیشن جدید دارد.

اگر شما فقط قصد ادغام یک پارتیشن را دارید بر روی گزینه Next کلیک کرده و در پنجره های جدید بازی شده نیز بر روی همین گزینه کلیک کنید تا در آخر به کلید Finish برسید و پس از انتخاب آن ، کار ادغام پارتیشن ها به پایان رسیده است. پارتیشن قبلی شما از بین رفته و به درایو مورد نظر اضافه گردیده است. اگر قصد دارید چندین پارتیشن را یک جا ادغام کنید به روش قبلی گفته شده همه آنها را حذف نمایید تا به حافظه آزاد تبدیل شوند و در آخر آنها را به درایو مورد نظر اضافه کنید.

افزایش حجم پارتیشن ها:

برای اضافه کردن حجم به یک درایو باید از درایو های بعدی حجم مورد نظر را کم کنید و سپس روی پارتیشن بعدی اضافه کنید با کم کردن حجم یک درایو قسمت اختصاصی افزایش حجم برای شما فعال می شود.

بعد از فعالسازی قسمت اختصاصی می توانید روی درایوی که می خواهید حجم آن را افزایش دهید راست کلیک کرده و گزینه اکستند ولوم را انتخاب کنید. دقت کنید که تنظیمات پیش فرض باشد تا در حجمی که اضافه می کنید از حداکثر حافظه استفاده شود.

• • 

  دقت کنید بقیه تنظیمات را دستکاری نکنید، در آخر با زدن finish کار را به پایان برسانید.

برای پاک کردن کش (Cache) در مرورگر Mozilla Firefox روش‌های مختلفی وجود دارد. در ادامه با ما باشید تا با نحوه پاک کردن کش‌های مرورگر فایرفاکس از طریق خود مرورگر آشنا شوید.

مختصری درباره Cache مرورگرها:

کَش‌های (Caches) مرورگر یا به اصطلاح Temporary Internet Files به معنای “فایل‌های موقت اینترنتی”، فایل‌های موقتی‌ای که درواقع کپی‌هایی از فایل‌های مرورشده قبلی مانند تصاویر هستند و در مرور سریع‌تر اینترنت به کاربر کمک می‌کنند. برای مثال، کش‌های تصاویر در حین مرور یک صفحه در کامپیوتر به صورت محلی (Local) ذخیره می‌شوند و زمانی که کاربر قصد مرور همان صفحه با همان تصاویر (یا یک صفحه دیگر با همان تصویر) را دارد، مرورگر فایل کش مربوط به آن تصویر را با استفاده از الگوریتم‌های مقایساتی پیدا کرده سپس به کاربر نشان می‌دهد. در این حالت، تصویری که بار قبل مشاهده شده است، برای بار دوم بارگیری (Download) نخواهد شد و بدین ترتیب سرعت مرور صفحات وب به صورت چشمگیری افزایش می‌یابد.

چرا Cacheهای مرورگر را پاک می‌کنیم؟

کش‌ها باعث افزایش سرعت مرور وب می‌شوند. اما ممکن است در بسیاری از موارد، فایل‌های اصلی‌ای توسط مرورگر کش شده اند، از طرف سرور، سازندگان و طراحان یا به هر دلیل دیگری تغییر داده شوند. در این حالت ممکن است مرورگر همان فایل کش شده را به کاربر نشان دهد درحالی که این فایل کش شده با فایل اصلی تفاوت دارد. برای مثال، یک تصویر ممکن است توسط مرورگر کش شود. در این صورت زمانی که حتی تصایر اصلی تغییر داده شود، ممکن است مرورگر همان تصویر قدیمی کش شده را به کاربر نشان دهد.

نحوه پاک کردن Cache در مرورگر Firefox

برای هرچه آسان‌تر بودن این آموزش، ما Cacheهای مرورگر Firefox را از طریق خود مرورگر پاک خواهیم کرد. روش‌ها و برنامه‌های مختلفی را می‌توانید در ارتباط با پاک کردن Cacheهای مرورگرهای مختلف ازجمله Firefox پیدا کنید.

نکته: تصاویر مراحل 1 و 2 مربوط به رابط گرافیکی جدید مرورگر فایرفاکس است که از نسخه 29 بتا به بعد تغییر کرده است. تصاویر مربوط به نسخه‌های پایین تر از 29 نیز در انتهای هر مرحله گذاشته شده است.

1- برای پاک کردن Cacheها ابتدا مرورگر فایرفاکس (Firefox) را اجرا کنید. حال از گوشه بالا-سمت چپ (به صورت پیشفرض) منو فایرفاکس () را باز کنید. {لینک تصویر مربوط به نسخه‌های پایین تر}

2- در منو باز شده، بر روی History (تاریخچه)، سپس در پنجره بازشده جدید بر روی Clear Recent History کلیک کنید.{لینک تصویر مربوط به نسخه‌های پایین تر}

3- حال پنجره‌ای با نام Clear All History مشابه تصویر زیر باز خواهد شد. در قسمت Time range to clear به معنای “بازه زمانی برای حذف کردن” می‌توانید بازه زمانی‌ای که آیتم‌های کش در آن زمان ذخیره شده اند را انتخاب کنید. برای پاک کردن تمام کش‌ها گزینه Everything را انتخاب کنید.

5- حال درصورتی که قسمت جزئیات بسته شده است، با کلیک کردن بر روی فلش کنار عبارت Details، قسمت جزئیات را باز کنید. در قسمت Details، گزینه Cache را انتخاب کنید. در آخر بر روی Clear Now کلیک کنید تا کشهای مربوط به بازه زمانی انتخاب شده (در این آموزش، تمامی بازه‌های زمانی) حذف شوند. فرایند پاک سازی ممکن است مدتی طول بکشد.

پس از اتمام فرایند پاک سازی، پنجره مربوطه بسته خواهد شد.

منبع:بایت گیگ

سوال بسیار رایجی که برای اکثرکاربران مطرح می شود این است که  “چرا کلید های صفحه کلید به ترتیب حروف الفبا نیست ؟” فکر می کنید پاسخ این سوال چیست؟ از طریق این مقاله می توانید جواب این سوال را پیدا کنید!

اگر شما مدتی از یک کامپیوتر استفاده کرده باشید ، قطعا متوجه این واقعیت شده اید که طرح بندی صفحه کلید کامپیوتر و نوع کلمات آن مطابق با ترتیب حروف الفبای زبان انگلیسی نیست.  پیدا کردن یک منطق برای چنین آرایش حروف در صفحه کلید دشوار است ، این طور نیست؟

شما برای استفاده از حرف باید جای آن حرف مورد نظر را روی صفحه کلید پیدا کنید!

برای مثال، الفبای’A’ را در نظر بگیرید، قطعا ایده آل این است که کلید شروع در سطر اول صفحه کلید باشد؟ اما این طور نیست. حرف “” A در هیچ کجای سطر اول دیده نمی شود، بلکه در ابتدای سطر دوم وجود دارد!!!!!!

این ترتیب حروف به اسم 6 حرف اول از صفحه کلیدQWERTY نامیده می شود.بنابراین دلیلی پشت این ترتیب وجود دارد.حال دلیلی که وجود دارد چیست؟

دلیل به ترتیب الفبانبودن کلید های صفحه کلید :

برای درک منطق این نوع آرایش حروف ، یعنی آرایشQWERTY ، باید به عقب برگردیم به اواخر قرن 19 ، زمانی که بین اختراع ماشین تحریر و کامپیوتر تقریبا نیم قرن فاصله وجود داشت.

ماشین تحریر یک دستگاه ساده بود که توسط Sholes CL در سال 1873 اختراع شد. ماشین تحریر از میله های فلزی به نام میله type تشکیل شده بودند که هر میله type، تصویر آینه از یک حرف یا کاراکتر در پایان آن بود.دراین میله type، تمام حروف از A تا انتها به گونه ای برای تایپیست ها قرار گرفته بود که به آسانی بتوانند حروف روی صفحه کلید را نگاه کنند و تایپ را بسیار سریع انجام دهند. اما در این روش یک مشکل “طبیعی” وجود داشت و آن ترتیب حروف بود. ابزاری که در گذشته برای تایپ کردن سریع ساخته شده بود، از میله های type چوبی مجاور هم بود، که کار را با تلاش های اضافی تایپیست به صورت دستی زیاد می کرد. این مشکل بیشتر برای کلیدهای مجاور هم که اغلب زیاد مورد استفاده قرار می گرفتند وجود داشت.

برای مقابله با این مشکلSholes لیستی از تمام حروف در زبان انگلیسی را تهیه نمود و پس از مطالعه بر روی آن طرح جدیدی را ارائه داد. هدف از این طرح این بود که حروف درگیر باهم ،دور از هم روی صفحه کلید قرار گیرند ،در نتیجه با این روش از گرفتار شدن میله های type با هم جلوگیری می شد.

با این حال برخی از مردم معتقدند که هدف از توسعه صفحه کلید QWERTY ، صرفا بهم زدن  توالی حروف الفبا در صفحه کلید می باشد ، به گونه ای که تایپیست ، مجبور شود موقع تایپ  کردن  زمانی را برای نگاه کردن به هرحرف اختصاص دهد. اما با توجه به نحوه قرار گفتن میله های مربوط به هر حرف در ماشین تحریر های قدیمی ، به همراه بهم ریختگی حروف و کم شدن سرعت تایپ ، احتمال برخورد میله های typeمجاور که به صورت شیب دار و کنار هم در صفحه کلید قرار داشتند ، کمتر می شد!

با ورود کامپیوتر در سال 1940میلادی، این دستگاه های جدید و پیشرفته که قبلا وعده آن را داده بودند، همه چیز را راحت تر کردند و به سرعت جایگزین ماشین های تحریر شدند. با این حال  یک مشکل اساسی وجود داشت : نحوه ی عملکرد ماشین های تحریر موجود در شرکتها و سازمانها  با کامپیوترهای جدید تفاوت داشت. در این وضعیت آنها خواستار این شدندکه کار با ماشین های جدید را به آنها آموزش دهندو از آنجا که تنها ملاک آموزش پول بود فقط عده ی محدودی می توانستند از این دوره های آموزشی کامپیوتر استفاده نمایند و  بسیاری از مردم عادی که توان پرداخت هزینه این آموزش ها را نداشتند برای آموزش کامپیوتر در نظر گرفته نمی شدند. به این منظور برای رفع این مشکل، صفحه کلید کامپیوتر را شبیه به صفحه کلید ماشین تحریر آن زمان طراحی کردند و این طرح از آن زمان تا امروز باقی ماند و به عنوان طرحQWERTY تبدیل به استاندارد صنعتی شد.

ویژگی هایQWERTY :

قبل از شروع ،نکات جالبی در مورد طرح بندی صفحه کلید زمان خودمان (یعنی در مورد QWERTY ) ذکر می نماییم.

• شما می توانید ترتیبی مشابه ترتیب QWERTYرا در ردیف میانی صفحه کلید هم ببینید.’DFGHJKL’ که تقریبا به ترتیب حروف الفبا است.یعنی با این که ترتیب کامل حروف الفبا در صفحه کلید وجود ندارد ، ولی بعضی کلید ها تا حدی بر اساس ترتیب الفبا کنار هم قرار دارند . مثلا در ترتیب’DFGHJKL’ حروف به ترتیب الفبا می باشد به جز دو صامت’E’ و ‘I’ که در این ترتیب جا مانده اند و یا در ترتیب QWERTY که در سطر اول قابل مشاهده است ، حرف  Z به تنهایی در سطر آخر قرار گرفته است به جای این که در ردیف اول کنار حروف QWERTYباشد.

• هشت کلید ردیف میانی صفحه کلید،به عنوان ‘سطرخانه’ در نظر گرفته می شود: این ها کلیدهایی هستند که شما به آن ها نیاز دارید تا یاد بگیرید چگونه هشت انگشت خود را روی آن ها قرار دهید تا بتوانید فرآیند تایپ لمسی را سریعتر انجام دهید.( مبنای تایپ حرفه ای و سریع )

• صفحه کلید QWERTY برای کسانی که از دست چپ خود برای تایپ کردن استفاده می کنند ( یعنی چپ دست هستند ) به گونه ای است که می توانند بیشتر کلمات را با استفاده از حروف سمت چپ تایپ نمایند.( به زبان دیگر استفاده از صفحه کلید QWERTY برای افراد راست دست و چپ دستبه یک میزان راحت می باشد)

• موضوع جالب توجه دیگر این است که شما می توانید تمام حروف سطر اول “ماشین تحریر” را در صفحه کلید کامپیوتر تان مشاهده کنید!

بنابراین در می یابیم که این بهم ریختگی حروف در صفحه کلید که امروزه ما با آن مواجه هستیم برای حل مشکل تایپ کردن در ماشین تحریر اولیه بوده است. ولی امروزه این مشکل حل شده و می توان از همان ترتیب حروف الفبا در صفحه کلید ها استفاده نمود. همان طور که امروزه مردم  در سایر دستگاه های صفحه کلید دار ، به طورکم یا زیاد از ترتیب الفبا استفاده می کنند و آن را جایگزین صفحه کلید سنتی کرده اند . برای نمونه ، صفحه کلید تلفن های همراه بر اساس ترتیب الفبا می باشد.

منبع : آموزش کامپیوتر